سلام

"دلم برایت تنگ شده" کمترین چیزی است که می توانم برایت بگویم.

حتی" دلم برایت لک زده "هم به پای حال دل من نمی رسد.

اینکه نامه هایم را نمی خوانی ناامید کننده تر از آن است

که انتظار دارم.

هر چند که هیچ وقت،هیچ نامه ای از من نخوانده ای.

باز می نویسم.

هر آنچه در قلبم مانده است را می نویسم.

بی کم و کاست.

نمی توانم بگویم حتی اگر آن را نخواندی

دلم نمی آید هیچ،

طاقتش را هم ندارد.

لااقل آرزوی خواندن نامه هایم کمی سرگرمم می کند.

آرام اما نه،

با تو دروغ نمی گویم

با یادت و بی تو مرا آرامی نیست.

خدا هم که نیستی که یادت آرامم کند.

پس من می مانم و همه ی بی قراری هایی که حتی

شنیدنش آزارت می دهد.

من اما خسته نخواهم شد.

نامه خواهم نوشت.

آنقدر که دیگر نتوانی آن را بی جواب بگذاری.

شاه یحیی:به "بت زیبای من"